Ik ben gelukkig getrouwd en moeder van twee dochters, één zoon en trotse oma.

Na lange tijd ben ik inmiddels dankbaar voor de burn-out die ik gehad heb. Voor ik die had, denderde ik maar gewoon door, want ik moest toch? Iedereen moest het toch goed en leuk hebben? Mijn burn-out heeft mij letterlijk een halt toe geroepen. Hierdoor heb ik mijzelf wel beter kunnen ontwikkelen en mijn gezin beter kunnen ondersteunen.

Door te zoeken naar antwoorden werd ik steeds bewuster van mijn gevoeligheid. Sensi heeft mij hierin verder geholpen. Ik ben nog net zo gevoelig alleen luister ik daar nu meer naar. Zo kom ik steeds verder en dichter bij mijzelf.

Als therapeut zet ik mij voor de volle 100% in. Ik zie de mens als geheel en probeer met oplettendheid en inleving de ''rode draad'' te vinden binnen de klachten of het vraagstuk van elk individu.

Ik ben moeder van twee mooie hoog sensitieve jongens met ADHD en Autisme. Dit heeft mij veel gebracht. Zo ben ik altijd in ontwikkeling geweest en heb gezocht naar de mogelijkheden om mijn kinderen op andere manieren handvatten te geven voor hun leven. Hierdoor heb ik zelf ook ontdekt hoe gevoelig ikzelf ben.

Door mijn lange ervaring in de zorg heb ik met veel mensen gewerkt. Hierin heb ik geleerd de mens te zien achter de ziekte, achter de handicap en achter ´´het masker´´ die ze dragen. Ieder mens is uniek en dat is zo bijzonder aan mensen. Het heeft mij tot een mensen mens gemaakt.

Want wat is er mooier dan wanneer iemand weggaat deze mens iets dichter bij zichzelf is gekomen, meer tot acceptatie van wie wij als mens zijn en van het pad dat wij lopen. Want dan kan er rust en ontspanning ontstaan.